تغذیه مرجان ها

تغذیه مرجان های دریایی

مرجان ها از دو نوع سیستم تغذیه ای اتوتروفی و هتروتروفی بهره می برند.

در تغذیه اتوتروفی جلبک همزیست یا زوگزانتله برای انجام فتوسنتز از مواد مازاد متابولیکی مرجان (دی اکسید کربن و مواد زائد نیتروژن دار) استفاده کرده و با تولید مواد آلی، اکسیژن و انرژی را در اختیار مرجان قرار می دهد.

در تغذیه هتروتروفی، مرجان ها با استفاده از تانتاکول های خود زئوپلانکتون ها را به دام می اندازند و یا با ترشح موکوس و هم چنین از طریق گسترش فیلامنت های خود به بستر اطرافشان تغذیه می کنند.

پولیپ ها می توانند از انواع مختلف موجودات کوچک (از پلانکتون های غوطه ور در آب تا ماهی های کوچک) تغذیه کنند. تانتاکول ها صید را با استفاده از نماتوسیت هایش (که کنیدوسیت هم نامیده می شود) بی حرکت می کند یا می کشد. سپس تانتاکول ها منقبض می شوند تا شکار را به داخل معده منتقل کنند . وقتی طعمه هضم و گوارش می شود، معده مجدداً باز شده تا مواد زاید را دفع کند و به این ترتیب چرخه شکار دوباره آغاز شود. مرجان ها موجوداتی فیلترکننده هستند و می توانند با جمع آوری ملکول های آلی محلول و نامحلول، آب را تصفیه نمایند.

همزیست های درون سلولی

بسیاری از مرجان ها همچون سایر اعضا کینداریا از جمله آپتزیا (یک نمونه از شقایق های دریایی) یک رابطه همزیستی با رده ای از جلبک ها به نام زوگزانتله، سیمبیودینیوم، یا دینوفلاژله برقرار می کنند. معمولاً هر پولیپ به یک گونه جلبک پناه می دهد. این جلبک ها فتوسنتز می کنند و انرژی مورد نیاز را برای مرجان فراهم می سازند. آنها در فرایند کلسیم سازی نیز همکاری دارند. 30 درصد از بافت یک پولیپ مرجانی را ماده گیاهی یا جلبک تشکیل می دهد .

بیشتر بدانید:   تکثیر و جمع آوری دافنی جهت تغذیه آبزیان

در این رابطه همزیستی، جلبک در عوض از یک پناهگاه امن برای زندگی برخوردار است و دی اکسید کربن و نیتروژن مازاد مرجان را مورد استفاده قرار می دهد. افزایش تراکم جلبک ها در کلنی مرجان ها، باعث ایجاد استرس شده و مرجان را وادار می کند که جلبک ها را بیرون براند . دفع یکباره جلبک ها، به عنوان سفید شدگی یا بلیچینگ مرجان شناخته می شود، زیرا جلبک در ایجاد رنگ قهوه ای در مرجان نقش دارد. سایر رنگ ها در مرجان ها ناشی از رنگدانه های میزبان همچون پروتئین های سبز فلورسانس (GFPs) است. دفع جلبک ها به طور کوتاه مدت شانس پولیپ های مرجانی را برای زنده ماندن در شرایط استرس زا افزایش می دهد. پولیپ ها بعداً می توانند جلبک ها را دوباره به دست بیاورند که می تواند از یک گونه متفاوت با جلبک های پیشین باشد. اما اگر استرس ادامه پیدا کند، پولیپ نهایتاً می میرد

 

 

دستورالعمل یا شیوه نامه تکثیر و پرورش شقایق ها و مرجان های دریایی….

سازمان شیلات ایران
دفتر امور میگو و آبزیان آب شور-مرضیه ناجی
پاییز 9

استفاده از مطلب بدون ذکر عنوان ممنوع : سایت جامع ماهیان زینتی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *