نام علمی: Caridina thambipillai
نام مشترک : میگوی پرتقالی رنگ
نام انگلیسی: Orange Shrimp
سطح مراقبت : نگهداری از این میگو برای افراد مبتدی توصیه نمی گردد
اندازه ماهی: تا ۱.۲ اینچ (۳ سانتی متر)
اسیدیته آب : ۷ – ۸
سختی آب : ۲ – ۱۵
دمای مورد نیاز: ۲۴ تا ۲۸ درجه سانتیگراد
طول عمر: درصورت نگهداری مناسب ۱ تا ۲ سال
منبع / زیستگاه: استرالیا ، فیجی ، فیلیپین و ماداگاسکار
رفتار / خلق و خو: میگوی پرتقالی رنگ موجودی آرام ، اجتماعی و صلح طلب بوده که به خاطر علاقه خاص آن به خوردن جلبک ها می توان آنها را به عنوان یک مبارز بیولوژیک دسته بندی کرد. در آکواریوم میگوهای جلبک خوار بهتر است از یک گیاهکاری متراکم همراه با انواع برگ های شناور استفاده برد. این میگو مانند سایر میگوهای جلبک خوار بسیار به شرایط شیمیایی آب به خصوص آمونیاک ونیترات حساس بوده و در صورت وجود مس و سولفات مس در آب به سرعت جان خواهد داد. میگوی پرتغالی رنگ بسته به نوع رژیم غذای ، سن و عوامل محیطی هرچند وقت یکبار گوشه گیر شده و اصطلاحا تولک خواهد رفت و صاحب آکواریوم به خاطر عدم مشاهده آن ممکن است نگران خورده شدن میگوی خود توسط سایر ماهی ها گردد ، در حالی که پس از مدتی و بغد از عملیات پوست اندازی این میگو از مخفی گاه خود خارج خواهد شد. اگر رنگ نارنجی این میگو به قهوه ای تغییر پیدا کند باید نسبت به مواد غذایی و کیفیت آب آکواریوم شک نمود
جنسیت: بسیار مشکل بوده و غیر قابل تشخیص است
جفتگیری / تولید مثل: تولید مثل این میگو در آکواریوم کمتر دیده شده است.ماده ها معمولا ۱۰ تا ۱۵ تخم گذاشته و نوزادان بسیار ترسو و خجالتی هستند و پس از یک یا دوفته به والدین خود شبیه خواهند شد.
حجم آکواریوم: حداقل ۳۵ لیتر آب
سازگاری : میگوی پرتغالی رنگ را باید با ماهیان آرام و صلحجو که به آنها به عنوان غذا نگاه نمی کنند نگهداری می کنند.
رژیم غذایی : میگوی پرتقالی رنگ علاقه خاصی به خوردن جلبک ها ، اسفناج و کاهو داشته و و در شرایط خواص از ویفر های جلبکی و آرتیمیا ، دافنی و پلت های گیاهی نیز تغذیه میکند. فراموش نکنید که وجود ترکیبات مس در مواد غذایی آنها قطعا منجر به مرگ آنها می گردد.فراموش نکنید که تغذیه از مواد پروتئین دار می تواند از طول عمر میگوی شما بکاهد.
دسته بندی: میگوهای جلبک خوار
حفاظت محیط زیست: حداقل نگرانی
استفاده از مطلب بدون ذکر عنوان ممنوع : سایت جامع ماهیان زینتی