این بیماری زمانی به وجود می آ ید که محیط آکواریومی از نظر کیفی در فقر به سر برد ماهی معمولا پس از متلاشی شدن باله ها می میرد این بیماری می تواند زمینه ساز سایر بیماریهای باکتریایی باشد وباله های آسیب دیده محیط مناسبی برای سایر عوامل بیمار کننده است .
عامل :
عوامل باکتریایی
ماهیان حساس :
تمامی ماهیان آکواریومی ولی معمولا آ نجل ها وبتاها به این بیماری حساس تر هستند
نشانه ها وعلائم :
-در ابتدا رنگ باله ها غیر شفاف می شود
-لبه باله ها به رنگ سفید در می آید
-در مرحله بعد باله ها شروع به متلاشی شدن می کند
-ماهی آهسته تر از حالت عادی شنا می کند
-بیرون زدگی یک تا دو طرفی چشم قابل رویت است
-در قاعده باله های ماهی آلوده پرخونی دیده می شود
-گاهی در قسمتهای مختلف پوست پرخونی دیده می شود
-بر روی باله ها نقاط خونریزی زیر جلدی مشاهده می شود
-درمراحل نهایی ماهی می میرد
درمان :
-تصحیح فاکتورهای محیطی
-چک کردن آب و برطرف کردن نواقص
-تعویض آب آکواریوم
-استفاده از آنتی بیوتیک های مختلف ومناسب ( کلروآمفنیکل و اکسی تتراسایکلین و تترا سایکلین)
-تتراسایکلین با دز 3 تا 4 گرم در 100 لیتر آب به مدت 2 تا 3 روز و سپس تعوض تمامن آب آکواریوم
-استفاده از نئومایسین با دز 2 تا 4 گرم در 100 لیتر آب به مدت 3 روز و تعویض 30 تا 50 درصد آب
–ازون درمانی به مدت یک ساعت و تکرار برای 3 تا 4 روز
-قرار دادن ماهی در سولفات مس به نسبت 1/2000 به مدت 1 تا 2 دقیقه
-فنوکستول 1/0 در صد در لیتر به مدت 3 روز
-درمان با محلول ماشین گرین – فرمالین به مدت 3 روز
-بالا بردن دمای آب تا حدود 2 درجه
-اضافه کردن نمک به آب
-افزایش روزانه ویتامین به جیره غذایی ماهی ها
پیشگیری:
-بالا نگهداشتن کیفیت آب
-نگهداری صحیح پارامتر های آب
-تغذیه با مواد غذایی با کیفیت و تازه والبته در مقدار کم
-پاکیزه نگهداشتن آکواریوم و تجهیزات آن
-دور کردن عوامل استرس زا از محیط آکواریوم
استفاده از مطلب بدون ذکر عنوان ممنوع : سایت جامع ماهیان زینتی