سایت جامع ماهیان زینتی

عامل این بیماری قارچ Ichthyosporidium hoferi بوده که معمولا بر روی ارگان های داخلی بدن تاثیر می گذارد . این بیماری اغلب در ماهی های دریایی رخ داده و کمتر آبزیان آب شیرین را درگیر می نماید.

بحث های زیادی درخصوص ایجاد مسمومیت با سیانید در آکواریوم های آب شور مطرح شده است . طبق آخرین مطالعات صورت گرفته در FAMA معمولا ماهی هایی که با سیانور مسموم شده اند به دلیل آسیب هایی که به سیستم گوارشی آنها واردشده و اختلالات جدی را در هضم غذا پیدا می کنند شانس زیادی برای زندگی نخواهند داشت .

این ویروس (.Lymphocystis sp) در مراحل ابتدایی به بافت پوست و باله (همچنین دهان و پوشش آبشش ) حمله نموده و موجب رشد غیر طبیعی و غولپیکر شدن سلول های آلوده می گردد به طوری که در ماهی بیمار نودول هایی بر روی بافت آلوده قابل مشاهده خواهد بود. به همین خاطر گاهی اوقات این بیماری را ندولار نیز نام گذاری کرده اند .

آلودگی ماهیان زینتی آب شور به قارچ های پوستی بسیار نادر بوده و نسبت به خویشاوندان آب شیرین آنها کمتر رخ می دهد . Sapmlegnia SP عامل این بیماری بوده و معمولا پوست و باله ماهیانی را مورد حمله قرار می دهد که قبلا با یک بیماری باکتریایی و یا انگلی درگیر شده اند و در ضعف عمومی قرار گرفته اند .

عامل بیماری تک یاخته ای به نام Hexamita (Spironucleus) بوده و معمولا ماهیانی را درگیر می سازد که بیشتر از سایرین دچار استرس گشته اند . سرد بودن آب ، کیفیت پایین آب و ... می تواند از عوامل اصلی بروز استرس و رخ دادن این بیماری به شمار آید. شباهت فراوان این انگل تاژکدار با نوع آب شیرین آن سبب شده تا با نام Hexamita (Spironucleus) که عامل اصلی بیماری در ماهیان آب شیرن است شناخته گردد .

انگل Uronema marinum همتای Tetrahymena pyriformis در ماهی های آب شیرین می باشد. این این انگل مژه دار در ماهی های ضعیف و تازه واردی که در شرایط نامناسبی حمل و نقل گردیده بیشتر ایجاد بیماری می کند و نتایج فاجعه آمیزی در پی خواهد داشت.

تک یاخته ای به نام Amyloodinium ocellatum بوده و همتای بیماری زای آن در ماهیان آب شیرین (عامل بیماری ولوت ) pilluluris Piscinoodinium می باشد.تشخیص این بیماری بسیار مشکل بوده و با چشم غیر مصلح به سختی قابل بررسی است.

عامل بیماری کرم هایی بیضی شکل و کوچک (Turbellaria sp) بوده و اکثرا در ماهی های دریایی یافت می شود . به صورت تجربی مشخص شده که ماهی هایی که منشا آنها هاوایی و جزایر همسایه آن می باشد به طور معمول به این کرم آلوده می باشند .

همانند ماهی های آب شیرین ، ماهی های دریایی نیز توسط شپش ماهی آلوده می گردند . این انگل های سخت پوست که از گونه Livoneca و یا Lernaeascus می باشند تاحد زیادی مشابه سخت پوستان انگلی ماهیان آب شیرین (لرنه آ و آرگولوس) بوده و بیشتر در ماهیانی که از جنوب شرق آسیا وارد شده اند یافت می گردد .